هر آدمی یه قهرمان تو زندگیش داره ،
قهرمان صرفاََ یه آدمِ قوی و چهارشونه با یه خطِ مَحو تو اَبرو ، یا قَد بلند و با یه صِدایِ بَم نیست.
قهرمان یه دخترِ عجیب غریب و هفتاد و هفتاد رنگ و سانتی مانتالَم نیست.
قهرمان میتونه یه جُفت چشمِ ترجیحاََ مشکی باشه که حتی نشه از ترسِ گُم شدن تو شَب زُل بزنی بهش!
یا موهایی باشه که دستاتو خوب میشناسه ،
یا شایَدم همونی باشه که پشتِت نیست بَرایِ تکیه دادن بهش ،
جلوتَر اَز تو نیست برایِ نشون دادنِ راه ،
دقیقاََ کنارته و هربار که سرِتو برمیگردونی با یه لبخند زُل زده بهت
قهرمان شاید یه لبِ سرخِ کوچیک باشه که همیشه میخنده ؛
وقتِ ترس ، وقتِ دلهره ، وقتِ دل نگرانیا ...
قهرمان میتونه تو باشی برایِ آدمی که نگاهِش به توئه.
گاهی ساده ترین آدمایِ اَطرافمونَن که هرروز نگاشون میکنیم اَما نمی بینیمِشون.همونایی که همه جا هستن مثلِ یه حسِ قَوی که مُدام هُلِت میدن به جلو.
دلیلِ خوابِ خوشِ شَبا و بیداری شدنِ صبح، هَمونقَد خواستنی همونقَد شیرین!!
هوایِ قهرمانایِ زندگیمونو بیشتر داشته باشیم و "همین حالا " بهشون بگیم که حواسِمون به دلاوریاشن تو جنگایِ ما با حالایِ بدمون بوده ، قبل اَز این که مثلِ قصه ها تو یه لحظه اَز دستشون بدیم ...
# دست نوشته هایِ من برایِ تو